Corrie-Christine van der Woude werkt al ruim 25 jaar als interim-manager voor de gemeenten Ede, Nijmegen en Rotterdam. Ze begon haar politieke carrière als volksvertegenwoordiger bij het waterschap. Sinds de vorige provinciale bestuursperiode is ze VVD-statenlid in de provincie Gelderland. Corrie-Christine is een echte liefhebber van het openbaar bestuur en dol op veranderingen en doorontwikkelingen. We spreken met haar over innovatieve werkwijzen in de provincie Gelderland.
Corrie-Christine: “Deze statenperiode heb ik allerlei externe betrekkingen vanuit de provincie in mijn portefeuille. Dit leent zich uitstekend om goede contacten te leggen met de gemeenten, het waterschap, de Euregioraden en onze lobbyisten in Den Haag en Brussel. Daarnaast ben ik voorzitter van carrousels en dus lid van de agendacommissie.
Van commissie naar carrousel
Na de verkiezingen begonnen wij met het carrouselmodel in plaats van het traditionele commissiestelsel. Ik ben blij dat we afscheid namen van het commissiemodel waarin we eindeloos vergaderden. Voordelen van de carrousel:
- In de carrousel krijgen alle agendapunten tijd en aandacht. Het is niet meer zo dat de laatste agendapunten naast de tafel vallen, omdat de tijd voor de commissievergadering op is en uitstel niet mogelijk.
- Evidente hamerstukken kunnen nu rechtstreeks naar PS en leggen geen beslag meer op de agenda.
- De agendapunten in de oordeelsvorming verlangen een bondige uitwisseling van standpunten. Statenleden zijn meer met elkaar in debat in plaats van dat het een vragenrondje aan de gedeputeerde is.
- Het initiatief om op onderwerpen tussen de partijen (vooraf) verkennend contact te leggen is voor de statenleden verleidelijker en leidt vaak tot een scherpere uitwisseling van politiek goed ingekleurde en doordachte standpunten.
Vergaderfrequentie
Wat ik persoonlijk jammer vind, is dat we snel afscheid namen van het ritme van de tweewekelijkse Provinciale Statenvergaderingen. We vergaderen nu weer maandelijks met lange Statendagen. Dit was wel een erg rigoureuze bijsturing na de introductie van het nieuwe systeem. Wat mij betreft had dit langer een kans moeten krijgen.
Het BOB-model
Het BOB-model van vergaderen is inmiddels echt wel populair bij ons. Dat is zeker niet verdwenen met de bijsturing. Met Beeldvorming waarin we informatie verzamelen en organisaties raadplegen. Oordeelsvorming waarin we standpunten en zienswijzen uitwisselen en daarna de Besluitvorming door het college.
De Trialoog
Ook de trialoog verloopt in Gelderland goed. Hierin formuleren Staten, het college en de ambtenaren samen doelen. Ze bepalen samen de agenda en bespreken met elkaar welke instrumenten en middelen we inzetten per onderwerp en ook wie waarvoor is. Het is de kunst om als “driehoek” van Staten, het college en de ambtenaren goed samen te werken en elkaar op waarde te schatten. Onze Commissaris van de Koning deelde onlangs nog hiervoor complimenten uit.
De Gelderland Academie werkt vraaggericht en zorgt voor verbinding
Ik ben stuurgroeplid van de Gelderland Academie. Raadsleden, Statenleden, bestuurders en gemeenteambtenaren kunnen bij de Gelderland Academie gratis trainingen, opleidingen en workshops aanvragen. Ook worden netwerkbijeenkomsten met een regionaal karakter op verzoek georganiseerd.
Ontmoeten is belangrijk
Een uitdaging in een uitgestrekte provincie als Gelderland is ‘het ontmoeten’. In gemeenten kom je elkaar tegen bij de bakker en de slager. Hoe doe je dat in een provincie? Afstanden zijn groot en die verbinding en ontmoetingen tussen fracties, partijen, organisaties en vooral ook onze inwoners zijn enorm belangrijk. Ook hierin is onze Academie net als onze griffie en eigen fracties behulpzaam.
De wijze lessen van Corrie-Christine
- Ga over op het BOB-model in combinatie met de carrousel.
Naar mijn mening is dit het beste systeem waarmee wij alle nieuwe ontwikkelingen het hoofd kunnen bieden. Het commissiestelsel is niet ideaal met de toenemende digitalisering. Wij moeten sneller, mee met de tijd en meer het debat opzoeken met elkaar en dat kan allemaal in het BOB-model. Het is wel een enorme omslag en vraagt tijd en geduld. Ik zie onze Statenleden inmiddels heel anders acteren dan twee jaar geleden. Dat geldt voor de nieuwkomers en zeker ook de statenleden die terugkeerden.
- Verander het systeem halverwege de statenperiode.
En dus niet direct na de verkiezingen. Bereidt het wel voor, maar wacht met implementatie. Nieuwe statenleden kunnen dan eerst zelf ervaring opdoen met het oude systeem. Zo (h)erkennen ze de buikpijnpunten en kunnen ze het nieuwe systeem ook nog bijstellen. De systeemshift heeft dan een stevig draagvlak tijdens de eerste groeipijnen en kun je het gesprek voeren over bijstellingen op basis van ervaringen in plaats van beelden.”
