In alle staten - Column Max Ruiters

Gepubliceerd op 6 oktober 2017 om 10:37

De Statenperiode vordert met rasse schreden. Prinsjesdag met een beleidsarme begroting heeft plaatsgevonden, de formatieonderhandelingen zijn in volle gang en de Gemeenteraadsverkiezingen staan voor de deur. En over pakweg anderhalf jaar eindigt deze Statenperiode. De campagneteams, potentiele Statenkandidaten en partijen zullen hun werkzaamheden na de gemeenteraadsverkiezingen intensiveren om de gunst van de kiezer te winnen in maart 2019. En in mei 2019 mogen we naar de stembus voor de Europese Verkiezingen. Voor het gemak laten we lokale verkiezingen ten gevolge van fusies en herindelingen maar achterwege.

Met al die verkiezingsdrukte is het niet vreemd dat kiezer soms door de bomen het bos niet meer ziet. En niet alleen de kiezer. Ook de campagneteams en volksvertegenwoordigers draaien op volle toeren. Daarbij moet er ook nog bestuurd worden, hetgeen we bijna zouden vergeten. Een van de bijzondere eigenschappen van de verkiezingsaandacht, is dat volksvertegenwoordigers – en dus ook wij Statenleden – vaak worden geleefd door de waan van de dag. Sterker nog, zeker de nieuwe generatie vertegenwoordigers, is vaak ad-hoc gedreven voor de gunst van de kiezer. Hoe kom je in de picture? Iphone-gedreven besturen. Nog voordat de vragen bij de griffie zijn ingediend, staan ze al op de social media. Het gegeven dát we aandacht hebben voor problemen of krantenkoppen, wint het vaak van de inhoud of nog erger, dan de antwoorden.

Grote vraag is voor wie doen we het? Besturen we omdat het een leuke hobby is? Hebben we oog voor de maatschappij of staan we graag in het middelpunt van de belangstelling? Willen we iets betekenen voor de omgeving, streven we onze idealen na, handelen we uit goede bedoelingen of is het een machtsspel? Is politiek niet per definitie macht? De kunst is om dit alles te combineren en als er sprake is van macht dit op de juiste manier toe te passen in het belang van de gemeenschap. Daarvoor zijn we immers gekozen, of niet? Ad-hoc denken en handelen kan zeer zinvol zijn zolang we de lange termijn maar niet uit het oog verliezen. En social media mogen daarbij best helpen. En als we gezamenlijk doelen bereiken door – al dan niet bewust – in het middelpunt te staan dan is dat ook te verdedigen. Als we het doel door alle verkiezingsdrukte maar niet verliezen want dan zijn vertegenwoordigers pas echt ‘in alle Staten’.

Max Ruiters is sinds 2015 namens het CDA lid van Provinciale Staten in Limburg. Van 1998-2014 was hij lid van de gemeenteraad in Kerkrade. 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.